طبقه بندی سمعک ها از نظر ساختاری

ممکن است به تازگی شما یا یکی از افراد خانوادتان طبق تجویز پزشک نیاز به سمعک پیدا کرده باشید. اما با توجه به تنوع بسیار گسترده سمعک از لحاظ نوع کاربرد و سطح شنوایی ممکن است در جستجوی پاسخی برای این سوال باشید که در بین سمعک های مختلف موجود بهترین سمعک کدام است؟ برای پاسخ به این پرسش بهتر است به طور دقیق تری به بررسی سمعک های متنوع موجود در بازار و ویژگی های هرکدام بپردازیم. پس از شما دعوت می کنیم برای این که انتخاب مناسبی داشته باشید تا انتهای این مطلب که به نوعی می تواند به عنوان راهنمای خرید سمعک به شما کمک کند، با ما همراه باشید.

تنوع سمعک های موجود در بازار

شاید در ابتدا کمی جواب دادن به این که بهترین سمعک کدام است؟ کمی سخت بنظر برسد اما با بررسی دقیق جزئیات و ویژگی های آن ها می توانید یک سمعک متناسب با نیاز خود پیدا کنید. سمعک ها از تنوع زیادی در قیمت، اندازه، ویژگی، امکانات جانبی و نوع قرار گیری در گوش برخوردار هستند. امروزه شرکت های بزرگ و مطرحی در زمینه طراحی و ساخت سمعک های با تکنولوژی های پیشرفته فعالیت می کنند. بنابراین شما با کمی تحقیق و بررسی براحتی می توانید سمعک مورد نظر خود را تهیه کنید. علاوه براین، برای بررسی و مشاوره بیشتر می توانید به مراکز تخصصی سمعک و شنوایی مثل کلینیک شنوایی سمعک قلهک مراجعه نمایید. همچنین تجویز سمعک در منزل یکی از خدماتی است که این مرکز برای سالمندان و افراد ناتوان که قادر به مراجعه به مرکز نیستند، انجام می دهد.

طبقه بندی سمعک ها از نظر ساختاری

طبقه بندی سمعک ها از نظر ساختاری

ممکن است یکی از معیارهای شما در انتخاب این که بهترین سمعک کدام است؟ توجه به شکل ظاهری و ساختار آن باشد. با توجه به این که در گروه های سنی مختلف استفاده از سمعک می تواند در روحیه افراد و فعالیت های اجتماعی شان تاثیرگذار باشد بنابراین تنوع ساختار ظاهری سمعک ها این امکان را به فرد می دهد که بتواند نوعی از سمعک را انتخاب کند که با آن احساس راحتی بیشتری داشته باشد. بر این اساس سمعک ها به انواع زیر تقسیم می شوند:

• سمعک های پشت گوشی
• سمعک های گیرنده در کانال یا گیرنده در گوش
• سمعک های داخل گوشی
• سمعک های داخل کانال گوشی
• سمعک های نامرئی

سمعک های پشت گوشی (Behind The Ear)

سمعک های پشت گوشی یاBTE   یکی از کاراترین انواع سمعک با باتری هستند که طول عمر زیادی دارند و در مدل های مختلفی ساخته می شوند. می توان گفت برای هر شخصی پاسخ به این سوال که بهترین سمعک کدام است؟ متفاوت خواهد بود و انتخاب سمعک باید با توجه به نیازهای شخصی وی انجام شود. در سمعک BTE محفظه ای که حاوی اجزای شنوایی است در پشت گوش قرار می گیرد. یک لوله صوتی پلاستیکی شفاف صدای تقویت شده را به داخل مجرای گوش هدایت می کند. BTE رایج ترین سمعک در جهان است وبرای کاهش شنوایی متوسط تا شدید ایده آل است. این نوع سمعک از لحاظ ظاهری از بقیه سمعک ها بزرگ تر است.

ویژگی های سمعک های پشت گوشی

ویژگی های سمعک های پشت گوشی

برای برخی افراد، سمعک های پشت گوشی ممکن است بهترین نوع سمعک به نظر برسند زیرا اندازه آن طوری است که به راحتی قابل قرار دادن روی گوش و تنظیم کردن است. علاوه بر این، باتری بزرگ تر این نوع سمعک ها موجب می شود عمر طولانی تری داشته باشند. برخی از آن ها نیز قابل شارژ مجدد هستند. با تکیه بر اندازه بزرگ تر این سمعک ها نسبت به سایر مدل ها، دسترسی به ویژگی های بیشتری را امکان پذیر می کند. سمعک با اندازه مناسب را می توانید در جلسه اول تحویل بگیرید و استفاده کنید. سمعک های BTE در انواع استاندارد، کوچک و قوی موجود است.

سمعک گیرنده در کانال یا گیرنده در گوش

سبک های گیرنده در کانال یا RIC Receiver In Canal) ) یا گیرنده در گوشRITE  (Receiver In The Ear) شبیه سمعک های پشت گوشی هستند ولی دارای یک بلندگو یا گیرنده هستند که در مجرای گوش قرار می گیرد و یک سیم کوچک، قطعه پشت گوش را به بلندگو یا گیرنده متصل می کند. در این نوع سمعک ها به طور معمول قسمت پشت گوش کمتر قابل مشاهده است و دارای میکروفون جهت دار و گزینه های کنترل دستی هستند. اما یکی از مشکلات آن ها این است که مستعد مسدود شدن بلندگو توسط موم گوش هستند. سمعک ویدکس یکی معتبر ترین برندها برای تهیه این نوع سمعک ها و همین طور مدل های دیگر سمعک است.

سمعک های داخل گوشی (In The Ear)

سمعک های داخل گوشی (In The Ear)

سمعک های داخل گوشی یا ITE در دو مدل ساخته می شوند. یک نوع حفره گوش بیرونی را به طور کامل و نوع دیگر فقط قسمتی از آن را پر می کند. این سمعک برای کم شنوایی های متوسط تا شدید مناسب است. استفاده از آن بسیار راحت است و باتری های به کار برده در آن ها نیز نسبتا بزرگ بوده و طول عمر و دوام زیادی دارند. این سمعک ها می توانند به حالت سفارشی برای افراد با توجه به آناتومی و اندازه گوش آن ها قالب گیری و ساخته شوند و درواقع بزرگترین سمعک سفارشی محسوب می شوند. اندازه سمعک به اندازه کافی بزرگ است که بتوان آن را به راحتی در گوش قرار داد و یا بیرون آورد و این قابلیت را دارد که کنترل هایی برای میزان صدا و حافظه روی آن اضافه کرد که این موارد در سمعک های سفارشی کوچکتر جای نمی گیرند.

معایب احتمالی سمعک های داخل گوشی

یکی از مشکلاتی که ممکن است هنگام استفاده از این سمعک ها به آن برخورد شود این است که نسبت به رطوبت و جرم گوش مقاومت بالایی ندارند و هم چنین ممکن است نویز بیشتری نسبت به سمعک های کوچکتر داشته باشند. با وجود ایرادات احتمالی گفته شده هنگام بررسی و تصمیم گیری در مورد این که بهترین سمعک کدام است، سمعک های داخل گوشی را فراموش نکنید زیرا این سمعک مزایای خاص خود را دارند.

سمعک های داخل کانال گوشی

سمعک های داخل کانال گوشی

سمعک های داخل کانال گوشی به سمعک هایی گفته می شود که درون کانال یا مجرای گوش قرار می گیرند و اندازه آن ها به نسبت دو دسته داخل گوشی و پشت گوشی کوچک تر است بنابراین ممکن است برخی افراد این نوع سمعک ها را به عنوان بهترین نوع سمعک برای استفاده ترجیح بدهند. دو نوع سمعک داخل کانال گوشی وجود دارد، سمعک های ITC و سمعک های CIC که در ادامه به بررسی ویژگی های هرکدام می پردازیم.

سمعک داخل کانال ( In The Canal )

سمعک های داخل کانال یا ITC از نوع سمعک های سفارشی هستند که برای گوش هر فرد قالب گیری شده و ساخته می شوند. این نوع سمعک ها به طور کامل درون گوش پنهان نیستند اما نسبت به سمعک های پشت گوشی و داخل گوشی دید کمتری دارند. سمعک های ITC قابلیت افزودن کنترل دستی برای میزان صدا و حافظه را داشته و گزینه مناسبی برای افت شنوایی متوسط تا نسبتا شدید هستند. اگرچه ویژگی های جانبی در این نوع سمعک بسیار مطلوب است اما نسبت به رطوبت و جرم گوش مقاومت زیادی ندارد. باتری های کوچک آن ممکن است نیاز به تعویض مکرر داشته باشند البته در برخی مدل ها قابلیت شارژ مجدد وجود دارد.

سمعک داخل کانال گوش Completely In Canal

سمعک داخل کانال گوش Completely In Canal

سمعک های CIC نیز مشابه با سمعک های ITC قالب گیری شده و به صورت سفارشی ساخته می شوند. اما برخلاف آن ها به طور کامل داخل کانال گوش قرار می گیرند و فقط نوک یک “دسته” پلاستیکی کوچک در خارج از کانال دیده می شود که برای قرار دادن و برداشتن سمعک از آن استفاده می شود. این سمعک ها کوچکترین اندازه را در بین انواع مختلف دارند اما این اندازه کوچک برای استفاده از آن و قرار دادن آن در گوش و برداشتن آن ممکن است مشکل ایجاد کند. سمعک CIC برای کم شنوایی های متوسط در بزرگسالان مناسب است. باتری های مورد استفاده در این سمعک ها بسیار کوچک بوده و طول عمر کمتری نیز دارند. ویژگی های جانبی مانند کنترل تنظیم صدا یا میکروفون دارای تشخیص جهت، در آن تعبیه نشده و در برابر جرم و رطوبت گوش حساس است.

سمعک های نامرئی IIC

سمعک های IIC کوچکترین سمعک های ساخته شده هستند. این سبک ها در خم دوم کانال گوش قرار می گیرد، بنابراین هنگام پوشیدن کاملاً نامرئی هستند و یک دسته پلاستیکی کوچک به فرد امکان می دهد تا سمعک را برداشته و یا در گوش قرار دهد. قرارگیری عمیق در گوش به این معنی است که IIC نمی تواند برای همه استفاده شود و فقط برای کاهش شنوایی خفیف تا متوسط استفاده می شود. به دلیل نامرئی بودن این نوع سمعک ها ممکن است برخی افراد در پاسخ این که بهترین سمعک کدام است این سمعک ها را توصیه کنند اما بهتر است ویژگی های دیگر آن نیز مورد بررسی قرار بگیرد.

ویژگی های اضافه سمعک ها

 

هنگام بررسی س

ویژگی های اضافه سمعک ها

معک ها برای این که بتوانید پاسخ بهتری برای سوال” بهترین سمعک کدام است ” پیدا کنید باید علاوه بر قدرت سمعک، اندازه و ساختار ظاهری آن، به برخی از ویژگی های اختیاری که مدل های مختلف می توانند داشته باشند نیز توجه کنید. ویژگی های اضافه سمعک ها، توانایی شنیدن در شرایط خاص را بهبود می بخشند. در ادامه برخی از این ویژگی ها شرح داده می شود.

کاهش نویز

کاهش نویز یا سرو صدا یکی از ویژگی هایی است که در اکثر مدل های سمعک وجود دارد اما ممکن است مقدار و کیفیت آن در سمعک های مختلف کمی متفاوت باشد. همین تفاوت و کیفیت در ویژگی های سمعک ها است که سبب تفاوت در قیمت سمعک ها نسبت به یکدیگر می شود.

میکروفون های جهت دار

میکروفون های جهت دار

احتمالا شما تا حدودی با این که سمعک چیست و چگونه عمل می کند آشنایی دارید. سمعک ها دارای بخشی به نام میکروفون هستند که وظیفه دریافت صدا از محیط را برعهده دارند. اما در برخی مدل های سمعک این میکروفون ها جهت دار هستند به این معنی که با کاهش صداهایی که از پشت یا کنار شما می آیند، صدایی را که از مقابل شما می آید بهبود می بخشند. برخی مدل ها ممکن است توانایی تمرکز در یک جهت را داشته باشند. به طور کلی، میکروفون های جهت دار می توانند توانایی شنیدن شما را هنگامی که در محیطی با سر و صدای زیاد قرار دارید، بهبود ببخشند.

باطری های قابل شارژ

برخی از سمعک ها باتری های قابل شارژ دارند. این امر می تواند با از بین بردن نیاز به تعویض منظم باتری، تعمیر و نگهداری آن را برای شما آسان تر کند.

اتصال به تلفن همراه، تلویزیون و رایانه

اتصال به تلفن همراه، تلویزیون و رایانه

برخی مدل ها می توانند به طور بی سیم یا wireless با دستگاه های سازگار با بلوتوث مانند تلفن های همراه، پخش کننده های موسیقی، رایانه و تلویزیون ارتباط برقرار کنند. در برخی مدل های دیگر نیز این اتصال از طریق سیم امکان پذیر می شود. در واقع سمعک با داشتن ورودی صوتی مستقیم یا Direct audio input این ویژگی را به شما امکان می دهد که بتوانید به کمک سیم به تلویزیون، رایانه یا تلفن همراه خود متصل شوید.

کنترل از راه دور

کنترل از راه دور به این معنی است که شما می توانید ویژگی های سمعک را بدون دست زدن به آن تنظیم کنید. برخی از سمعک ها بی سیم به تلفن همراه متصل می شوند و دارای یک برنامه تلفن همراه هستند که امکان استفاده از تلفن همراه به عنوان کنترل از راه دور را فراهم می کند.

نکات مهم قبل از خرید سمعک

وقتی درحال تصمیم گیری برای تهیه سمعک هستید و در مورد این که “ویژگی سمعک خوب چیست” بررسی می کنید، بهتر است نکات زیر را نیز مد نظر داشته باشید:

• به یک متخصص شنوایی سنجی معتبر مراجعه کنید و از نیاز خود به سمعک مطمئن شوید. گاهی برخی مشکلات شنوایی به دلیل جرم یا عفونت گوش است که معمولا پس از طی شدن دوره درمان برطرف می شوند.
• در مورد نیازهای شنوایی آینده خود بیشتر فکر کنید. آیا سمعک انتخابی شما توانایی افزایش قدرت را دارد تا در صورت بدتر شدن کم شنوایی همچنان قابل استفاده باشد.
• عادت کردن به سمعک ممکن است زمان بر باشد اما با گذشت زمان مهارت های شنیداری شما به تدریج بهبود می یابد. حتی هنگام استفاده از سمعک صدای خودتان متفاوت به نظر می رسد.

منبع: bitly

علائم جرم گوش چیست؟

برخی از افراد مستعد تولید بیش از حد جرم گوش هستند. با این حال، جرم اضافی به طور خودکار منجر به انسداد نمی‌شود. در حقیقت، شایع‌ترین علت انسداد کانال گوش، درمان‌های خانگی برای خارج کردن جرم گوش است. استفاده از گوش پاک کن پنبه‌ای، شمع یا سایر اشیا می‌تواند جرم را در کانال گوش به عقب هل دهد و انسداد ایجاد کند.

همچنین در صورت استفاده مکرر از هدفون، احتمال تولید جرم نیز بیشتر است. آنها می‌توانند سهواً مانع از بیرون آمدن جرم گوش شوند و باعث انسداد شوند.

علائم ایجاد جرم گوش شامل موارد زیر است:

· کم شنوایی ناگهانی یا جزئی، که معمولاً موقتی است

· زنگ زدن یا وزوز گوش است

· احساس پر بودن در گوش

· درد گوش

ایجاد جرم گوش غیرمترقبه می‌تواند منجر به عفونت شود. که علائم زیر را ایجاد می‌کند:

· درد شدید در گوش

· درد گوش که فروکش نمی‌کند

· ترشح از گوش

· تب

· سرفه

· کم شنوایی مداوم

· بویی از گوش شما می‌آید

· سرگیجه

توجه به این نکته ضروری است که کاهش شنوایی، سرگیجه و گوش درد دلایل زیادی دارد. اگر هر یک از این علائم مکرر است به متخصص مراجعه کنید. ارزیابی کامل شنوایی می‌تواند در تعیین اینکه آیا این مشکل ناشی جرم گوش باشد، کمک می‌کند.

جرم گوش در کودکان

گوش کودکان مانند بزرگسالان، به طور طبیعی جرم گوش تولید می‌کنند. اگرچه برداشتن جرم ممکن است وسوسه انگیز باشد، انجام این کار می‌تواند به گوش کودک شما آسیب برساند.

اگر گمان می‌کنید کودک شما دارای جرم گوش یا انسداد است، بهتر است به متخصص شنوایی مراجعه کنید. متخصص همچنین ممکن است هنگام معاینات منظم گوش متوجه جرم بیش از حد شود و آن را در صورت لزوم خارج کند. همچنین، اگر متوجه شدید کودک شما از انگشت یا اشیا دیگر در گوش استفاده می‌کند، بهتر از متخصص بخواهید تا گوش او را معاینه کند.

جرم گوش در بزرگسالان

جرم گوش نیز در بزرگسالان مسن می‌تواند مشکل ساز باشد. بیشتر موارد کم شنوایی انتقالی در بزرگسالان مسن در اثر ایجاد جرم گوش است. این باعث خفگی صداها می‌شود. سمعک همچنین می‌تواند به انسداد جرم کمک کند.

چگونه از شر بیش از حد جرم گوش خلاص شویم؟

شما هرگز نباید سعی کنید خودتان به خارج کردن جرم گوش اقدام کنید. این می‌تواند آسیب بزرگی به گوش شما وارد کند و منجر به عفونت یا کاهش شنوایی شود.

در صورت لزوم فقط در قسمت‌های بیرونی گوش خود از گوش پاک کن استفاده کنید.

نرم کننده‌های جرم گوش

برای نرم کردن جرم گوش، می‌توان قطره‌هایی که مخصوصاً برای این منظور ساخته شده اند، استفاده کرد که البته باید به تشخیص متخصص استفاده کنید. همچنین می‌توانید از مواد زیر استفاده کنید:

· روغن معدنی

· آب اکسیژنه

· کاربامید پراکسید

· روغن بچه

· گلیسرین

شست و شوی گوش:

راه دیگر برای از بین جرم گوش، شست و شو است. که توسط متخصص انجام می‌شود. برای از بین بردن جرم، متخصص ممکن است از موارد زیر استفاده کند:

· شست و شو

· مکش

· کوروت، که یک ابزار کوچک و منحنی است

دستورالعمل‌های پزشک خود را برای مراقبت‌های بعدی با دقت دنبال کنید.

اکثر افراد بعد از برداشتن جرم گوش به خوبی عمل می‌کنند. شنوایی اغلب بلافاصله به حالت عادی برمی گردد. با این حال، برخی از افراد مستعد تولید بیش از حد موم هستند و دوباره با این مشکل روبرو خواهند شد.

هشدار در مورد شمع گوش!

شمع‌های گوش به عنوان درمانی برای خارج کردن جرم گوش و سایر شرایط به بازار عرضه می‌شوند. با این حال به مصرف کنندگان هشدار می‌دهیم که این محصولات ممکن است ایمن نباشند.

این روش درمانی همچنین به عنوان گوش کشی یا درمان حرارتی گوش شناخته می‌شود. این شامل قرار دادن یک لوله روشن از پارچه پوشیده از موم زنبور عسل یا پارافین در گوش است. نظریه این است که مکش تولید شده موم را از کانال گوش بیرون می‌کشد. استفاده از این شمع‌ها می‌تواند منجر به موارد زیر شود:

· سوختگی گوش و صورت

· خون ریزی

· سوراخ شدن پرده گوش

· جراحات ناشی از چکیدن موم

· خطر آتش سوزی

عفونت گوش و نشانه های آن

از آنجا که بیشتر عفونت های گوش به مرور زمان از بین می روند، می توان با تحمل درد و مراقبت مرتب آن را درمان کرد. در موارد شدیدتر از انواع آنتی بیوتیک برای پاک کردن عفونت استفاده می شود. البته باید توجه کنید که بعضی از افراد مستعد ابتلا به عفونت های متعدد گوش هستند. این نوع عفونت های مزمن می تواند باعث بروز مشکلات شنوایی و سایر عوارض جدی شود.

علائم عفونت گوش (گوش میانی)
شروع علائم و گسترش عفونت گوش معمولاً سریع است.

۱. نشانه های عفونت گوش در کودکان
علائم شایع در کودکان عبارتند از:

درد گوش (به خصوص هنگام خوابیدن)
احساس تیر کشیدن
مشکل خواب
گریه بیش از حد معمول
سر و صدا
مشکل در شنیدن یا پاسخ دادن به صدا
از دست دادن تعادل
تب ۳۸ درجه سانتیگراد یا بالاتر
تخلیه مایعات از گوش
سردرد
از دست دادن اشتها

چه زمانی باید به پزشک متخصص گوش، حلق و بینی مراجعه کنید؟
علائم و نشانه های عفونت گوش می تواند نشان دهنده نوع بیماری باشد. به همین دلیل تشخیص دقیق و درمان سریع بسیار مهم است. در صورت بروز علائم زیر باید به پزشک مراجعه کنید:

علائم بیش از یک روز ادامه دارد
علائم در کودک با سن کمتر از ۶ ماه مشاهده می شود
درد گوش شدید است
کودک بعد از سرماخوردگی یا هرگونه عفونت تنفسی فوقانی دچار بی خوابی و ناراحتی شده است
مشاهده تخلیه مایعات، چرک یا مایعات خونین از گوش
علل عفونت گوش (گوش میانی)
عفونت گوش در اثر باکتری یا ویروس در گوش میانی ایجاد می شود. این عفونت غالباً ناشی از بیماری های دیگر مانند سرماخوردگی، آنفولانزا یا انواع حساسیت به وجود آمده که باعث احتقان و تورم معابر بینی، گلو و شیپور استاش می شود.

نقش شیپور استاش
شیپور استاش مسیر های باریکی هستند که از هر گوش میانی تا قسمت پشت گلو و پشت مسیر تنفسی بینی ادامه دارند. انتهای این لوله ها در گلو به دلایل مختلفی مرتبا باز و بسته می شوند:

تنظیم فشار هوا در گوش میانی
چرخش هوا در گوش
تخلیه ترشحات طبیعی از گوش میانی
متورم شدن شیپور استاش می تواند منجر به مسدود شدن و تجمع مایعات در گوش میانی بشود. این مایع احتمال آلوده شدن و عفونت گوش را افزایش می دهد.

این لوله ها در کودکان باریک و افقی تر هستند و این باعث می شود که تخلیه آنها سخت تر و احتمال گرفتگی آن ها بیشتر باشد.

نقش آدنوئیدها
آدنوئیدها دو لایه بافت کوچک در قسمت پشت بینی هستند و براساس تحقیقات انجام شده در فعالیت سیستم ایمنی بدن نقش دارند.

از آنجا که آدنوئیدها به انتهای شیپور استاش نزدیک هستند، تورم آدنوئیدها می تواند آن ها را مسدود کند که متعاقبا به عفونت گوش میانی منجر می شود. تورم و تحریک آدنوئیدها به احتمال زیاد بیشتر در عفونت گوش در کودکان نقش دارند، زیرا کودکان نسبت به بزرگسالان دارای آدنوئیدهای نسبتاً بیشتری هستند.

دلایل احتمالی عفونت گوش
شرایط مختلفی می تواند به عفونت گوش یا ایجاد مشکلات در گوش میانی منجر شود:

اوتیت مدیا همراه با افیوژن یا تورم و تجمع مایعات (افیوژن) در گوش میانی بدون عفونت باکتریایی یا ویروسی. این نوع آلودگی به دلیل باقی ماندن مایعات پس از بهتر شدن عفونت اتفاق می افتد. یکی از دلایل دیگر نیز عملکرد نامناسب شیپور استاش و انسداد غیر عفونی آن ها است.
اوتیت مزمن همراه با افیوژن، هنگامی اتفاق می افتد که مایعات در گوش میانی باقی مانده و دارای عفونت باکتریایی یا ویروسی نیست. این نوع تجمع در کودکان باعث افزایش احتمال ابتلا به عفونت های جدید شده و ممکن است بر شنوایی تأثیر بگذارد.
اوتیت خلط آور مزمن نوعی عفونت گوش است که با درمان های معمول از بین نمی رود و می تواند به سوراخ شدن پرده گوش منجر شود.
عوامل بیماری عفونت گوش (ریسک فاکتورها)
عوامل تاثیرگذار در عفونت گوش شامل موارد زیر است:

سن. کودکان در سنین ۶ ماه تا ۲ سال به دلیل اندازه و شکل شیپور استاش و به دلیل عدم تکامل سیستم ایمنی بدن مستعد ابتلا به عفونت گوش هستند.
مراکز مراقبت گروهی از کودکان. کودکانی که در مکان های گروهی مورد مراقبت قرار می گیرند بیشتر از کودکانی که در خانه هستند دچار سرماخوردگی و عفونت گوش می شوند. علاوه براین، کودکان در شرایط گروهی در معرض عفونت های بیشتری قرار دارند.
تغذیه نوزادان. نوزادانی که از شیشه شیر و در حالت درازکش تغذیه می شوند بیشتر از کودکانی که از شیر مادر استفاده می کنند در معرض عفونت گوش هستند.
عوامل فصلی. عفونت گوش بیشتر در فصل های پاییز و زمستان اتفاق می افتد. افراد مبتلا به آلرژی فصلی در بهار در معرض خطر عفونت گوش بیشتری هستند.
کیفیت هوا. قرار گرفتن در معرض دود دخانیات یا میزان بالای آلودگی هوا می تواند خطر عفونت گوش را افزایش دهد.
محل سکونت. خصوصیات آب و هوایی محل سکونت تاثیر مستقیم بر احتمال ابتلا به عفونت دارد. جالب است بدانید که عفونت گوش در بین بومیان آلاسکا شایع تر است.
شکاف کام. تفاوت در ساختار استخوان و عضلات در کودکانی که دارای شکاف کام هستند ممکن است تخلیه لوله اوستاش را مشکل تر کند.
عوارض عفونت گوش (گوش میانی)
در بیشتر موارد عفونت های گوش باعث عوارض طولانی مدت نمی شوند. اما عفونت گوش مزمن یا تکرار عفونت به هر دلیل می تواند منجر به عوارض جدی شود:

اختلال در شنوایی. کم شنوایی موقت و خفیف در زمان عفونت گوش بسیار شایع است و معمولاً بعد از تخلیه عفونت بهتر می شود. با این حال عفونت های مزمن گوش یا وجود مایعات در گوش میانی می تواند منجر به کاهش قابل توجه شنوایی شود. در صورت بروز آسیب دائمی در پرده گوش یا سایر ساختارهای گوش میانی، ممکن است افت شنوایی دائمی رخ دهد.
تأخیر گفتاری یا رشدی. اگر شنوایی نوزادان به طور موقت یا دائمی دچار اختلال شود، مهارت های گفتاری، اجتماعی و رشدی آن ها دچار تاخیر خواهد شد.
گسترش عفونت. عفونت های درمان نشده یا عفونت های بدخیم می توانند به بافت های اطراف گسترش پیدا کنند. عفونت برآمدگی استخوانی در پشت گوش (ماستوئیدیت) می تواند منجر به آسیب به استخوان و تشکیل کیست پر از چرک شود. در موارد نادر عفونت های جدی گوش میانی به سایر بافت های جمجمه از جمله مغز یا غشاهای اطراف مغز (مننژیت) گسترش می یابد.
پاره شدن پرده گوش. بیشتر آسیب ها به پرده گوش طی ۷۲ ساعت بهبود می یابند. با این حال در بعضی موارد به جراحی احتیاج است.
پیشگیری از عفونت گوش میانی
رعایت نکات زیر می تواند خطر ابتلا به عفونت گوش را کاهش دهد:

از سرماخوردگی و سایر بیماری ها پیشگیری کنید. به فرزندان خود یاد بدهید که همیشه دست هایشان را بشویند و وسایل غذا و آشامیدنی را در خانواده به اشتراک نگذارید. به آن ها روش درست و بهداشتی سرفه یا عطسه کردن را یاد بدهید. در صورت امکان مدت زمان حضور فرزندتان در مهدکودک ها را محدود کنید. مراقبت از آن ها در خانه و کاهش مراجعه به اماکن پرتردد می تواند امکان ابتلا به بیماری های عفونی را کاهش دهد. در صورت ابتلا به بیماری هم فرزندانتان را از مدرسه یا هر مکان شلوغ دور نگه دارید.
از دود سیگار دوری کنید. از افراد سیگاری دوری کنید یا از آنها بخواهید در مکان دیگری سیگار بکشند. بیرون از خانه هم از محیط های آلوده دوری کنید.
به کودک شیر مادر بدهید. در صورت امکان فرزندتان باید حداقل شش ماه از شیر مادر تغذیه کند. شیر مادر حاوی آنتی بادی است که می تواند از عفونت گوش جلوگیری کند.
اگر از شیشه شیر استفاده می کنید، کودک را در حالت ایستاده قرار دهید. از شیر دادن به کودک در حالت درازکش خودداری کنید و شیشه شیر را در کنار او رها نکنید.
در مورد واکسیناسیون با متخصص گوش، حلق و بینی خود مشاوره کنید. از پزشک خود درباره واکسیناسیون فرزندتان سوال کنید. واکسن های فصلی آنفولانزا، پنوموکوک و سایر واکسن های باکتریایی ممکن است به جلوگیری از عفونت گوش کمک کنند.

از گوش پاک کن استفاده نکنید

جرم گوش سلامت گوش را تضمین می کند

جرم گوش برای گوش همانند اشک چشم برای چشم بسیار پرفایده است و سلامت گوش را تضمین می‌کند؛ بنابراین تخلیه آن در مواقع عادی توصیه نمی‌شود.

در مواقع عادی چون این ماده گاهی مضر می‌شود و زمانی که بیش از حد ترشح شود راه شنوایی را مسدود می‌کند.

در این زمان است که باید به پزشک متخصص مراجعه شود تا شستشوی گوش را برای شما انجام دهد و جرم گوش به شکل صحیح تخلیه شود.
جرم گوش در حالت عادی نه آنقدر کم است که گوش را دچار خارش کند و نه آنقدر زیاد که منجر به کاهش شنوایی شود.

این ماده وظیفه نرم‌کردن پوست گوش و جلوگیری از خارش و خشکی پوست گوش را دارد و از ورود حشرات به داخل گوش جلوگیری می‌کند. در واقع اگر به اندازه کافی داخل گوشتان جرم وجود داشته باشد، یعنی گوشتان خیلی هم سالم و نرمال است. اگر جرم گوش مرتب تمیز شود، گوش دچار خشکی و عفونت می‌شود.

خودسرانه اقدام به تخلیه جرم گوش نکنید

در حالت عادی گوش نیاز به تمیز کردن ندارد ولی اگر جرم بیش از حد باشد باید آن را تخلیه کرد؛ البته این کار به دست متخصص انجام می شود و افراد نباید خودسرانه اقدام به تخلیه جرم گوش کنند.

متاسفانه بیشتر افراد عادت دارند با استفاده از گوش پاک کن که خود منبع آلودگی است و یا اشیای دیگر جرم گوش خود را تمیز کنند؛ این کار نه تنها کمکی به آنها نمی‌کند بلکه باعث بیشتر شدن جرم گوش و فرو رفتن آن در انتهای کانال می‌شود تا حدی که متخصص به سختی می‌تواند آن را تخلیه کند.

درست این است که تنها زمانی گوش را تمیز کنیم که تجمع جرم در گوش به حد مشکل ساز بودن رسیده باشد.

این مشکلات شامل: گوش درد، پر شدن داخل گوش(به طوری که احساس کنید گوشتان کیپ شده است)، کم شدن قدرت شنوایی، سوت کشیدن داخل گوش، خارش، بوی نامطبوع یا خروج بیش از حد ترشحات از گوش به بیرون
سرفه کردن می باشند.

گوش پاک‌کن برای تمیز کردن گوش‌ مناسب نیست

زمانی که سر پنبه‌ای و پهن گوش پاک‌کن را داخل گوش فرو می‌کنید، یا دستمال کاغذی را لوله می‌کنید و آن‌ را در گوشتان پیچ و تاب می‌دهید، در واقع خودتان دستی دستی جرم‌های گوشتان را هل می‌دهید جلوی پرده گوش تلمبار می‌کنید و با این کار شستشوی گوش را سخت‌تر می‌کنید.

 واضح است بعد از مدتی قدرت شنوایی‌تان کاهش می‌یابد.

برای تمیز کردن و یا شستشوی گوش ابتدا سطح خارج آن‌ را با یک پارچه تمیز پاک کنید.

 هیچ چیزی داخل گوش خود فرو نکنید، بیشتر موارد گرفتگی داخل مجرای گوش با درمان خانگی قابل رفع شدن است.

روزی چند قطره روغن معدنی، روغن بچه یا گلیسیرین را داخل گوش خود بچکانید تا جرم‌های داخل گوش نرم شوند.

شستشوی گوش با سرنگ آب رایج‌ترین کاری است که برای خارج کردن جرم از گوش انجام می‌شود.

این کار را می‌توانید داخل منزل هم انجام دهید و خیلی تخصص نمی‌خواهد. بهتر است محلولی که به داخل گوش پمپاژ می‌کنید حاوی آب ولرم و نمک (به مقدار کم) باشد.

نکته دیگر اینکه اگر به بیماری دیابت دچار هستید، سیستم ایمنی بدنتان ضعیف است یا پرده گوشتان سوراخ شده است از شستشوی گوش با سرنگ آب اکیداً خودداری کنید.

شستشویگوش با ۲ روش توسط پزشک!

معمولا گوش به دو روش توسط پزشک شستشو داده می شود؛ روش اول از راه مکش به وسیله ساکشن که بهترین روش است و کاربرد بیشتری دارد؛ به این صورت که ابتدا بیمار به مدت سه تا چهار روز مرتب از قطره «گلیسیرین فنیکه» برای چرب کردن گوش استفاده می‌کند تا جرم‌ها حالتی نرم پیدا کنند و تخلیه‌شان راحت‌تر شود.

سپس پزشک با دستگاه ساکشن جرم نرم‌شده را از گوش خارج می‌کند. فشار این دستگاه استاندارد است و به گوش آسیب نمی‌رساند.

در روش دیگر که معمولاً کمتر انجام می‌شود، ‌ متخصص با شستشوی گوش با آب استریل و یا آبی که داخل آن مواد ضدعفونی ریخته شده است جرم‌ها را تخلیه می‌کند، این روش در ۱۰ تا ۱۵ درصد از بیماران انجام می‌شود؛ یعنی زمانی که بیمار به خوبی از قطره گلیسیرین استفاده نکرده؛ بنابراین جرم به خوبی چرب نشده و سفت مانده است و امکان تخلیه با ساکشن وجود ندارد.

در این شرایط پزشک مجبور به شستشوی گوش است. با این حساب، طرز استفاده صحیح از قطره اهمیت زیادی دارد.

شستشوی نابجا و غیر اصولی میزان گرفتگی ها را بالا می‌برد

به گفته پزشکان متخصص گوش، حلق و بینی در حالت طبیعی و به صورت عادی گوش مقادیری چربی که در پوست و داخل کانال ترشح می‌گردد که دچار گرفتگی نمی‌شود و به راحتی دفع می‌شود ولی شستشوی نابجا و غیر اصولی میزان این گرفتگی ها را بالا می‌برد که در صورت درمان نشدن ممکن است میزان شنوایی را کاهش دهد.

همچنین هرچه میزان و دفعات این شستشوی گوش نابجا بیشتر شود میزان آسیب رساندن به گوش بیشتر می‌شود.

بنابراین توصیه می شوداگر زیاد شنا می‌کنید و آب زیاد به داخل گوشتان می‌رود برای پیشگیری از آلودگی گوش بهتر است پس از شنا و حمام به وسیله باد گرم سشوار گوشتان را خشک کنید.

برای این کار بهتر است لاله گوش را به سمت بالا و پایین بکشید تا کانال باز شود و به مدت دو دقیقه آن را خشک کنید.
اگر زمانی که از خواب بیدار می‌شوید متوجه شدید مایعی از گوشتان بالشتان را کثیف کرده بدانید که گوشتان دچار عفونت خارجی شده و ربطی به جرم آن ندارد. خروج هر گونه جرم مایع از گوش نشان دهنده عفونی شدن آن است و باید هر چه زودتر به پزشک مراجعه کنید.
پزشکان متخصص گوش، حلق و بینی تاکید می کنند که از دستکاری کردن گوش خودداری کنید و از گوش پاک‌کن برای تمیز کردن گوش استفاده نکنید زیرا نیازی به این کار وجود ندارد.
جرم گوش نیازی به تمیز کردن ندارد و وجود آن در گوش ضروری است. در صورت غیرطبیعی شدن آن فقط پزشک حق دارد آن را تخلیه کند؛ بنابراین اگر خودسرانه آن را تمیز کنید، شرایط را بدتر کرده، ‌ تخلیه جرم توسط پزشک سخت‌تر می‌شود.
اگر سیگار می‌کشید با روش‌های مختلف مانند ترک سیگار با داروی یا گیاهی و یا ترک سیگار با آمادگی روانی آن را کنار بگذارید.

افرادی که سیگار می‌کشند، بیشتر مستعد آلودگی‌های گوش و ازدیاد جرم گوش هستند.
از مصرف لوازم آرایش تقلبی خودداری کنید، زیرا این محصولات حساسیت ایجاد می‌کنند و موجب خارش و خشکی گوش و در نتیجه کاهش جرم گوش می‌شوند.
از قرار گرفتن در معرض گرد و غبار خودداری کنید و اگر مجبور به قرار گرفتن در چنین فضاهایی هستید، حتماً از پنبه استفاده کنید.
ریختن یک تا دو قطره محلول گلیسیرین ماهانه در گوش باعث می‌شود از انسداد جرم‌ها جلوگیری شود.
اگر گوش دچار انسداد شد، به هیچ وجه تلاش نکنید موم را با استفاده از چوب و گوش پاک‌کن بیرون بکشید زیرا باعث انسداد بیشتر و عفونت گوش می‌شود.
به هیچ وجه اقدام به شستشوی گوش نکنید، به خصوص اگر بیمار کودک است و همراه با گرفتگی گوش علائمی نظیر تب و گوش درد نیز دارد.
برای کاهش درد می‌توانید از قرص استامینوفن استفاده کنید یا پس از ریختن قطره گلیسیرین در گوش ۲۰ دقیقه استراحت کنید تا قطره کاملاً جرم‌ها را چرب و آماده تخلیه کند و سپس به شستشوی گوش بپردازید.

چه چیز باعث ناشنوایی در نوزادان می شود ؟

نا شنوایی همچنین می‌تواند در کودکی یا بزرگسالی بروز کند. همه می‎دانیم که ناشنوایی تاثیر بسیار زیادی بر زندگی کودک و خانواده او می‌گذارد زیرا زبان و ایجاد ارتباط در 3 سال اول زندگی اتفاق می‌افتد، ناشنوایی می‌تواند همه این موارد را تحت تاثیر قرار دهد و مشکلات یادگیری در مدرسه و محیط زندگی ایجاد کند. غربالگری زودهنگام، تشخیص و درمان کودکان با مشکلات ناشنوایی کمک می‌کند تا مهارت زبان آموزی را مانند دیگران یاد بگیرند. از آنجا که تشخیص مشکلات شنوایی در نوزادان سخت است، بیشتر بیمارستان‌ها حتما بررسی لازم را انجام می‌دهند.

چه چیز باعث ناشنوایی در نوزادان و کودکان می‌شود؟
کاهش شنوایی و ناشنوایی می‌تواند ژنتیکی باشد یا بر اثر جراحت و بیماری بروز کند. در برخی موارد هم علت ناشنوایی ناشناخته است. حدود 90 درصد از نوزادان با ناشنوایی ژنتیکی والدین با شنوایی مناسب دارند. عوامل ژنتیک حدود 50 درصد ناشنوایی‌ها را شامل می‌شود. حدود 25 ژن در ناشنوایی موثر هستند. تقریبا 30 درصد از کودکان با ناشنوایی نقص هنگام تولد دارند. در چنین مواردی ناشنوایی بخشی از یک سندرم است.

بیماری‌هایی که می‌توانند موجب ناشنوایی نوزاد شوند شامل عفونت دوران بارداری مانند سرخجه، سیتومگالو ویروس، توکسوپلاسموز، هرپس و سفلیس است. نوزادانی که زودتر از موعد به دنیا می‌آیند هم در خطر ابتلا به ناشنوایی هستند.

بعد از تولد ضربه به سر یا عفونت دوران کودکی مانند مننژیت، سرخک و آبله مرغان می‌تواند باعث ناشنوایی شود. برخی درمان‌ها مانند آنتی بیوتیک استرپتومایسین و داروهای مرتبط هم می‌تواند باعث ناشنوایی شود. عفونت گوش نیز می‌تواند به تدریج باعث کاهش شنوایی شود.

ناشنوایی انواع گوناگون دارد
زمانی که صدا به گوش خارجی می‌رسد در کانال گوش حرکت کرده به پرده صماخ می‌رسد. ورود صدا باعث تکان خوردن پرده صماخ می‌شود که در نتیجه سه استخوان کوچک در گوش میانی حرکت می‌کنند. در این مسیر کانال گوش، پرده صماخ و گوش میانی صدا را از دنیای خارج به گوش داخلی می‌آورند. درون گوش داخلی هزاران سلول مویی نازک صدای وارده را تشخیص داده و به سیگنال‌هایی که روی اعصاب شنوایی سوار شده تبدیل می‌کند که پالس عصبی به مرکز شنوایی در مغز می‌فرستد

ناشنوایی ممکن است در هرکدام از قسمتهای این مسیر اتفاق بیفتد
ناشنوایی ژنتیکی زمانی اتفاق می‌افتد که صدا از گوش خارجی وارد گوش میانی می‌شود. انسداد در کانال گوش، آسیب در پرده صماخ یا عفونت در گوش میانی از جمله شرایطی است که میتواند موجب ناشنوایی ارثی شود. این نوع از ناشنوایی موقتی است و معمولا با انجام عمل جراحی بهبود می‌یابد.

ناشنوایی حسی زمانی اتفاق می‌افتد که سلولهای مویی داخل گوش داخلی نمی‌توانند نوسانات ورودی را تشخیص دهند یا پالسهای عصبی به مغز منتقل نمی‌شود. عفونت‌های پیش از بارداری، کمبود اکسیژن هنگام تولد یاعوامل ژنتیکی می‌تواند باعث این نوع ناشنوایی شود.

ناشنوایی ترکیبی زمانی رخ می‌دهد که کودکی که ناشنوایی حسی دارد ناشنوایی ژنتیکی هم داشته باشد. بسیار مهم است کودکانی با ناشنوایی دائمی مشکلات شنوایی گوش میانی‌شان درمان شود تا شنوایی‎شان بیش از حد کاهش نیابد.

غربالگری نوزاد برای ناشنوایی
نوزادان با یکی دو آزمایش غربالگری میشوند تا مشخص شود نوزاد چقدر به صدا واکنش نشان می‌دهد. هردو آزمایش 5 تا 10 دقیقه طول می‌کشد، بدون درد بوده و زمانی که نوزاد در خواب است هم می‌توان انجامش داد.

در آزمایش OAE یک میکروفون در گوش نوزاد قرار می‌گیرد. میکروفون به کامپیوتر وصل شده و صدای ملایم کلیک کردن به گوش نوزاد فرستاده شده و پاسخ گوش داخلی به صدا ثبت می‌شود.

در آزمایش AABR صدای آرام کلیک کردن از طریق سمعک به گوش نوزاد می‌رسد. سنسورها در سر قرار گرفته و به کامپیوتر متصل می‌شود تا فعالیت امواج مغزی را در واکنش به صدا اندازه‌گیری کند.

علت بدفرم بودن گوش نوزادان

بد فرمی گوش نوزادان:
شکل گوش نوزاد در ابتدای تولد امکان دارد غیرطبیعی و دارای برجستگی باشد که معمولاً با گذشت زمان التیام می یابد، گاهی شکل گوش نوزاد غیر طبیعی است و گاهی با افزایش سن، گوش نوزاد بزرگ می شود و نگرانی برای والدین ایجاد می شود. درصورتی که والدین برای رفع این مشکل در کودک خویش بموقع اقدام نکنند امکان دارد در آینده این اشخاص با کاهش اعتماد به نفس و مشکلات روحی ناشی از آن روبرو شوند.

اندازه طبیعی گوش نوزادان:
شکل و فرم و اندازه گوش در تمامی اشخاص متفاوت است. ولی گوش طبیعی و عادی باید با جمجمه زاویه ای ۲۵ تا ۳۰ درجه داشته و فاصله لبه های آن تا جمجمه حدود ۱۵ تا ۲۰ میلی متر باشد.

انواع بدفرمی گوش نوزادان:
گوش آویزان: گوش تشابه زیادی به یک فنجان دارد و انحنای گوش به طرف داخل است.

بدفرمی استال گوش: تا شدگی گوش غیرعادی است که میتواند سبب ایجاد یک لبه شود و گوش شخص را مثل گوش جن و پری کند.

میکروتیا: گوش شخص زیادی کوچک و رشد نیافته است.

ماکروتیا: گوش فرد بی اندازه بزرگ است.

گوش جمع شده: قسمتی از گوش فاقد پوست و غضروف در بخش خارجی پشت گوش است.

گوش گربه ای: لبه های گوش به طرف جلو تا شده است، مثل گربه.

گوش پنهان: بخش فوقانی انحنای گوش در درون سر پنهان شده است.

ایجاد شکاف در لاله گوش: یک تو رفتگی در لاله ی گوش ایجاد می شود.

گوش علامت سوالی یا گوش کاسمن: گوش مثل یک علامت سؤال است. فاصله ای بین لاله ی گوش و انحنای خارجی گوش وجود دارد.

آترزی: بسته بودن مجرای گوش خارجی. در این باره امکان دارد علاوه بر مجرا، لاله گوش و استخوانچه های گوش میانی هم درگیر باشند.

آنوشیا: فقدان کامل لاله و مجرای

گوش لوله ای: گوش ها به طرف جلو لوله شده مانند یک طومار.

گوش ویلدرموت: انحنای بالای گوش معکوس شده و به طرف سر بیمار است.

عوامل تاثیر گذار بر فرم گوش نوزادان:
1- ژنتیک و وراثت
2- بد خواباندن نوزاد
3- بد فرمی گوش نوزاد بر اثر یک حادثه

درمان بدفرمی گوش نوزادان:
1- بد فرمی گوش نوزاد به صورت مادرزادی:
الف) بیشتر مواقع با بزرگ شدن سن و رشد ناحیه سرگوش ها کوچک تر میشوند و به سمت نرمال شدن روی می آورند.

ب) بعد از 5 سالگی کودک میتوان با استفاده از عمل جراحی فرم گوش را طبیعی کرد.

ج) استفاده از آتل برای درمان گوش غیرطبیعی نوزاد که باید توسط متخصص بر روی گوش نوزادان نصب شود.

2- برای مواقعی که گوش نوزاد به خاطر بد خوابیدن بد فرم شده است:
 بد خوابیدن دلیل بد فرم شدن آن است و سفارش می کنم یک چسب ضد حساسیت را باز نموده و یک سر آنرا به لاله گوش چسبانده و بخش دیگرش را به سر نوزاد وصل کنید. پس از چند وقتی گوش به وضعیت طبیعی خویش برمی گردد.

علت گوش درد در بزرگسالان چیست ؟

عفونت گوش به عنوان یکی از ده ها علت گوش درد بزرگسالان به شمار می آید که لازم است در اسرع وقت تشخیص داده شده و درمان مناسب صورت گیرد تا عفونت گوش به سمت ایجاد کردن عوارض گوشی پیش نرود. 
بهتر است بدانید که عفونت گوش بر اساس اینکه کدام منطقه از گوش را درگیر کند به سه نوع اصلی طبقه بندی می شود که عبارتند از: عفونت گوش خارجی، عفونت گوش میانی و عفونت گوش درونی

عفونت گوش خارجی: شایع ترین علت گوش درد بزرگسالان
قسمتی از گوش شما که با چشم دیده می شود و شامل لاله گوش، مجرای گوش و پرده گوش (پرده صماخ) است را گوش خارجی گفته می شود.

اگر شما شناگر حرفه ای هستید یا اینکه صرفا هفته ای چند نوبت به استخر می روید، و یا حتی اگر شغلتان بگونه ای است که ذرات آلوده و میکروب در محیط اطرافتان زیاد است، خطر عفونت گوش خارجی با باکتری، ویروس یا قارچ برای شما محتمل است.

علایم عفونت گوش خارجی به این صورت است که شما در ابتدا از درد گوش یا اطراف گوش احساس ناخوشایند پیدا می کنید، ممکن است کمی صداها را ناواضح بشنوید، تب مختصری داشته باشید، لاله یا مجرای گوش تان شروع به سوزش و خارش کند. برای حصول اطمینان از نبود مشکل جدی می‌توانید از طریق ویزیت تلفنی با پزشک ارتباط برقرار کنید.

توصیه درمانی: اگر چه ممکن است در قدم اول خودتان در منزل دست به کار شوید و با استفاده از کمپرس گرم یا سرد و مصرف داروهای مسکن در کم کردن دردگوش تلاش کنید ولی توصیه ما این است که حتما به پزشک مراجعه نمایید تا ابتدا معاینه شده و سپس درمان مناسب توسط پزشک برای شما تجویز شود.
عفونت گوش میانی
قسمتی از گوش شما که پشت پرده صماخ قرار گرفته است و شامل سه استخوان کوچک به نام های چکشی، سندانی و رکابی است را گوش میانی می گویند.

عفونت گوش میانی یک علت گوش درد بزرگسالان، جوانان و بیش از همه در نوزادان و کودکان می باشد.

اگر شما مبتلا به عفونت گلو، حلق و یا سینوس ها (سینوزیت) باشید، اگر به موقع درمان صورت نگیرد ممکن است میکروب ها حرکت کنند و خود را به منطقه گوش میانی برسانند و عفونت گوش میانی بوجود بیاورند.

یک علت دیگر برای عفونت گوش میانی این است که هر وسیله ای که بدستتان می آید از قبیل چوب کبریت، کلید و سوییچ، سوزن سنجاق را وارد گوش می کنید تا جایی که آخر به پرده گوش آسیب می رسانید و قسمتی از پرده گوش تان را پاره می کنید، میکروب ها به گوش میانی می روند و عفونت تشکیل می شود.

اگر شما درد گوش نسبتا شدید و ضرباندار در گوش به ویژه در هنگام استراحت و خواب دارید، همراه با درد گوش تب ولرز هم پیدا کرده اید، احساس می کنید شنوایی تان کم شده است و خروج ترشحات از گوش دارید، احتمال عفونت گوش میانی در شما وجود دارد.

توصیه درمانی: اینکه اگر از گوش درد رنج می برید، ما به شما توصیه می کنیم در اسرع وقت به پزشک مراجعه نمایید به این دلیل است که تشخیص دادن اینکه عفونت در کدام قسمت گوش است برای شما غیر ممکن است. برای عفونت گوش میانی شما حتما باید به پزشک مراجعه کرده و دستورات دارویی تجویز شده را صحیح و به موقع اجرا نمایید تا بهبودی در اسرع وقت عایدتان شود.

عفونت گوش درونی
گوش درونی یا داخلی در ارتباط با مغز واعصاب شنوایی است. التهاب و عفونت گوش داخلی به عنوان جدی ترین علت گوش درد بزرگسالان به شمار آمده و غالبا به عنوان یکی از عوارض عفونت ویروسی رخ می دهد و منجر به احساس ناخوشایند سرگیجه و تهوع می شود.

اگر شما دچار عفونت گوش درونی شوید، نشانه هایی همچون دوران سر و عدم تعادل، احساس قریب الوقوع زمین خوردگی، سرگیجه ناگهانی و حالت تهوع و استفراغ را تجربه خواهید کرد.

توصیه درمانی: علایم ناخوشایند عفونت گوش درونی شما را چه بخواهید چه نخواهید به سمت پزشک می کشاند، به این علت که شدت علایم نسبتا شدیدتر از آن است که شما بخواهید در منزل دست به اقدامات درمانی خانگی بزنید. توصیه می کنیم در اسرع وقت حتما به پزشک مراجعه کنید.
بطور کلی این اصل اساسی را فراموش نکنید که عفونت گوش مهم ترین علت گوش درد بزرگسالان است که اگر به موقع تشخیص و درمان نشود، ممکن است عارضه های متعددی ایجاد کند.

لنز گوش چیست ؟

تولید و عرضه ی نسل جدید ساختار سمعک تحت عنوان لنز شنوایی یا لنز برای گوش در بازار صورت گرفته است. این سمعک های جدید مجوز رسمی از سازمان جهانی غذا و دارو دریافت کرده اند و سیستمی متفاوت با سمعک های سابق دارند که برای انتقال صوت بهینه سازی شده است. فناوری جدیدی در ساخت این سمعک ها به کار رفته و نام سمعک لیزری برای آن ها استفاده می شود. لنز گوش مجوز های خود را در سال 2015 دریافت کرده است. در این نوع جدید از سمعک ها بین سمعک و پرده ی گوش تماس برقرار می شود و فاصله ای که با هوا پر می شد حذف می شود. این سمعک ها با فناوری بدون صوت کار می کنند و پرده ی گوش را مستقیما و نه به واسطه ی هوا به لرزش در می آورند. انتقال سیگنال در آنها با فناوری جدید انجام می شود.

فناوری به کار رفته در تولید لنز گوش

لنز گوش در واقع سمعک بسیار سبکی است که در آن از نور لیزر برای فرستادن سیگنال به جزئی که در تماس با پرده ی گوش است استفاده می شود. در این شرایط این فرصت برای فرد کم شنوا ایجاد خواهد شد که پهنای باند بیشتری نسبت به سمعک های صوتی متداول را تجربه کند. سابقاً این امر تنها در صورت جراحی و ایمپلنت در گوش امکان پذیر بود. اما در زمان حاضر لنز های گوش قابلیت دارند تا جایگزین ایمپلنت گوش میانی شوند. نور لیزر به خوبی می تواند انرژی را منتقل کند در ادامه به برخی از سوالات مهم در رابطه با این نوع از سمعک های تازه وارد در بازار می پردازیم.

انواع سمعک هایی که در بازار موجود است

انواع سمعک هایی که در بازار موجود است

انواع سمعک از لحاظ تکنولوژی ها با هم تفاوت دارند. در گذشته سمعک هایی ساخته می شدند که با سیستم دیجیتالی صفرکار می کردند و نقش بلند کردن صدا را بر عهده داشتند. به مرور زمان فناوری تولید سمعک ها پیشرفته شد و امکان پردازش صدا توسط نرم افزار ها برای سمعک های جدید ایجاد شد. این سمعک ها با پردازش صدا امکان حذف نویز و صدای پس زمینه را فراهم کردند و کیفیت شنوایی را بالا بردند. از دیگر قابلیت های مهمی که با پیشرفت فناوری برای سمعک ها به وجود آمد، امکان اتصال بی سیم به وسایل پخش صوت نظیر تلفن بود که تاثیر شگرفی بر کیفیت زندگی کم شنوایان داشت. پیشرفت در شکل ظاهری از دیگر نمود های رشد فناوری بود. مسلماً می دانید که سمعک مخفی چیست و ساخت ظریف و کوچک این نوع از سمعک مدیون پیشرفت فناوری و استفاده از مواد روز است.

ورود لنز گوش به بازار

مرحله ی بعد از سمعک های پیشرفته ی شرح داده شده، سمعک قابل برنامه ریزی، سمعک مخفی و …. در زمان امروز به تولید لنز گوش رسیده است. این محصول به منظور خلق قابلیت بهینه سازی فوق العاده صدا نسبت به سمعک های رایج تولید شده است. ساز و کار عملکردی جدید آن بر محدودیت های فیزیکی غلبه کرده است و صدا را به اندازه ی کافی برای گوش های کم شنوا بلند می کند و به مجرای گوش می فرستد. لنز های گوش اجازه می دهند پهنای باند قوی کردن صدا گستره ی بیشتری داشته باشد و در مواردی که مجرای گوش دچار انسداد است ،به خوبی و با کیفیت عمل می کند. پژوهش ها نشان می دهند کیفیت صدا در این صورت حالت طبیعی خود را حفظ می کند و فرد بهتر می تواند صدا های اطراف و سخنرانی ها را تجزیه و تحلیل کند.

لنز گوش چگونه کار می کند؟

لنز گوش چگونه کار می کند؟

پردازش صدا در لنز گوش همانند رویکرد مورد استفاده در سمعک های صوتی است. در هر دو نوع سمعک پردازنده ی صدای دیجیتال صوت ورودی را دریافت و با توجه به شدت کم شنوایی تعریف شده سیگنالی خروجی تهیه می کند. تنها تفاوت عملکرد در سیگنال خارجی از گوش است. در لنز های گوش سیگنال خروجی با لیزر فروسرخ کوچکی تولید می شود و در ادامه با برخورد به لنز تعبیه شده داده ها را منتقل می کند. آشکارساز نوری تعبیه شده روی لنز سبب می شود سیگنال نوری به جریان تبدیل و حرکت ایجاد کند. کمترین تماس لنز با پرده ی صماخ آن را به حرکت در می آورد و حتی کیفیت بهتری از سمعک های صوتی خواهد داشت. خروجی قابل توجهی از 125 هزار تا 10 کیلو هرتز برای این نوع سمعک های لنزی تعریف شده است و سازوکار منحصر به فردی برای درمان کم شنوایی دارد.

تفاوت لنز گوش با سمعک های دیگر در چیست

مقایسه ی عملکرد لنز گوش و سمعک های صوتی، تفاوت را به خوبی آشکار می کند. همانطور که گفته شد لنز با استفاده از لیزر فروسرخ و تولید نور می تواند سیگنال را انتقال دهد و سمعک های صوتی با ارتعاشات صدا را منتقل می کنند. محدوده ی فرکانسی لنز بیشتر از سمعک های معمولی و گسترده تر است. خروجی هر دو نوع سمعک پس از رسیدن به پرده ی گوش از طریق ایجاد لرزش داده ها را حلزون گوش می رسانند و مابقی مسیر شنوایی یکسان طی می شود. محدودیت میدان فرکانسی در سمعک های صورتی از کیفیت صدا می کاهند و سبب می شود صدایی مصنوعی به گوش برسد. اما در لنز تجربه ی شنیدن صدای طبیعی با بهترین کیفیت برای فرد کم شنوا فراهم خواهد شد و البته مشکلات انسدادی و عدم عبور هوا نمی تواند بر انتقال داده توسط لنز همانند سمعک های صوتی تاثیر بگذارد.

فواید و مزایای استفاده از لنز گوش

فواید و مزایای استفاده از لنز گوش

لنز های گوش ابداع شده اند گزینه های بهتری نسبت به سمعک های معمولی پیش روی مصرف کنندگان بگذارند. امواج نوری که توسط لنز در تماس با پرده ی صماخ به ارتعاش های مکانیکی مبدل می گردد، ضدا را با وضوح زیادی به گوش داخلی منتقل می کند. لنز های تماسی پرده گوش به صورت اختصاصی برای هر فرد تولید می شوند زیرا گوش هر کسی ابعاد و شکل منحصر به فردی دارد. سمعک های نوری-لیزری بلندگو ندارند و به همین دلیل به راحتی اصوات بالای 5 کیلوهرتز را منتقل می کنند و سبب شفافیت و وضوح بیشتر صدا می شوند و مهمترین مزیت این نوع سمعک های جدید انتقال فرکانس های بالا و افزایش وضوح صداست. همچنین این سمعک ها نیاز به جراحی برای کاشتایمپلت گوش را مرتقع کرده اند. لنز های گوش نیز قابلیت اتصال بی سیم به دستگاه های پخش صوت مثل تلفن همراه را دارند.

اجزای مختلف لنز گوش

اجزای مختلف لنز برای گوش شامل سه قسمت عمده می شود. قسمت اول آن مشابه دیگر سمعک های موجود در بازار است و در بیرون گوش و پشت لاله ی گوش قرار می گیرد تا امواج صوتی را دریافت و پردازش کند. در این بخش پالس الکترونیکی تولید می شود تا با رسیدن به سر نوری بتواند خروجی ایجاد کند. از این بخش به بعد لنز با سمعک معمولی تفاوت دارد. داده های دریافتی در بخش دوم به صورت نور فرو سرخ تبدیل به خروجی می شوند. این قسمت لیزر بسیار کوچکی است که نور تولید می کند. بدین ترتیب امواج صوتی که به امواج نوری تبدیل دشه است به بخش سوم لنز های گوش می رسد که به نوعی قلب سیستم هستند. این بخش سوم مانند لنز های تماسی چشمی عمل می کند و در تماس با پرده گوش امواج نوری را به ارتعاش مکانیکی تبدیل می کند.

آیا لنز گوش برای کم شنوایی متوسط تا شدید مناسب است؟

آیا لنز گوش برای کم شنوایی متوسط تا شدید مناسب است؟

لنز گوش برای طیف گسترده ای از کم شنوایان قابل استفاده است. هدف این سمعک های لیزری مستقیماً کم شنوایی حسی-عصبی است و برای نوع شدید نیز پاسخگو خواهد بود. البته برای اینکه سمعک لیزری برای فردی مناسب باشد لازم است پرده ی صماخ و گوش میانی فرد آسیب دیده نباشد و اندازه ی فیزیکی قابل قبول مجرای گوش برای جای دادن لنز وجود داشته باشد. برای اینکه تشخیص داده شود لنز برای فردی مناسب است یا خیر متخصص شنوایی و گوش و حلق و بینی باید در این رابطه نظر دهد. افرادی که به دنبال کیفیت صدا هستند استفاده از این سمعک های لیزری جدید را ترجیح می دهند. انسداد مجرای گوش نیز یکی از عوامل مشکل ساز در استفاده از سمعک است که محدودی در انتقال صدا توسط سمعک لیزری ایجاد نخواهد کرد.

کالیبره کردن یا واسنجی لنز گوش چگونه است؟

برخلاف سمعک های صوتی، سمعک های لیزری یا لنز با استفاده از یک مرحله درجا در فرآیند واسنجی نوری یا کالیبراسیون نوری برای گوش مصرف کننده واسنجی می شوند. این کار بر اساس شنوایی سنجی، آستانه ی تحریک سیستم حلزون گوش تنظیم می شود. داده های واسنجی نور خروجی سیستم را با تقطه مرجع آکوستیک آستانه شنوایی فرد در فرکانس های استاندارد تراز می کند. این تنظیمات در راستای ایجاد بهترین و طبیعی ترین کیفیت صدایی انجام می شود. نمودار هایی وجود دارد که خروجی واقعی سمعک لیزری در گوش بیمار را نشان می دهند و امکان سنجش علکرد و برآورد انتقال صدا از طریق آن ها ممکن می شود. تاثیر گوش خارجی میانی و داخلی نیز در این واسنجی در نظر گرفته خواهد شد.

عملکرد سمعک لیزری

عملکرد سمعک لیزری

سمعک لیزری یا همان لنزگوش یک وسیله ی کمک شنوایی کاملاً جدید محسوب می شود. پیش از این نور هیچ جایگاهی در انتقال صوت در این وسایل نداشت. استفاده از نور لیزری سمعک های نوین تفاوت زیادی با سمعک های قدیمی ایجاد خواهد کرد. باید گفت عملکرد سمعک لیزری ترکیبی از عملکرد دو نوع سمعک های معمولی و سمعک های استخوانی است که درون گوش کاشته می شوند. سمعک های لیزری تا 3 برابر کیفیت صدای بهتر نسبت به سمعک های رایج در بازار دارند. البته متاسفانه این فناوری  هنوز در شرکت های متعددی فراگیر و تولید نشده است که نیاز جهان را تامین نماید و به صورت بسیار محدودی توسط یک شرکت ارائه می شود. جزئیاتی در مورد اجزای مختلف این سمعک و نحوه ی عملکرد آن نیز پیشتر در این متن توضیح داده شد.

لنز سیلیکونی سمعک

صدایی که از محیط وارد بدنه ی سمعک می شود و به کد های دیجیتالی مبدل می گردد. پس از پردازش داده های ورودی به سمعک این اطلاعات به لیزر سمعک دستور تولید نور می دهند. البته نوری که در لامپ سر سرمعک تولید می شود نور مرئی نیست. نور تولید شده در موج فروسرخ قرار دارد و با چشم دیده نمی شود. در قسمت سوم سمعک غشایی سیلیکونی به عنوان لنز روی پرده ی گوش تعبیه شده و قرار داده شده است. نوری که تابانده می شود این غضا را به ارتعاش در می آورد و ارتعاش ایجاد شده پرده ی گوش را دچار لرزش می کند. پس در ظاهر نمی توان تفاوت سمعک لیزری با دیگر سمعک های رایج را تشخیص داد و عمده تفاوت در بلندگوی درون گوش و لنز درون گوش است. در این سمعک ها صدا وارد می شود و به نور تبدیل می شود.

زندگی با سمعک

زندگی با سمعک

زندگی با سمعک شرایط خاص خود را ایجاد می کند. افرادی که تجربه ی استفاده از سمعک را داشته اند می دانند که یک سمعک هرگز نمی تواند صدا ها را مانند گوش طبیعی دریافت و منتقل کند و صد البته کیفیت زندگی بهتری ایجاد خواهد کرد ولی روانه شدن سمعک های لیزری دارای لنز به بازار این امید را محقق کرده است که صدا با کیفیت طبیعی و بسیار خوبی شنیده شود و کم شنوایان نیز از این نعمت بهره مند باشند. کیفیت صدایی با سمعک های لیزری در حدود سه برابر بهتر و رسا تر خواهد بود. برای داشتن بهترین کیفیت صدایی با سمعک لیزری تنها کافی است که لنز از پرده ی گوش جدا نشود تا ارتعاشات به درستی منتقل گردد.

سخن آخر

لنز گوش برای کم شنوایان و هم چنین پزشکان این امکان را فراهم می کند تا گزینه ای برای بهترین کیفیت صدایی را در اختیار داشته باشند و مورد استفاده قرار دهند. مهمترین ویژگی تعبیه شده برای این نسل از سمعک های جدید امکان انتقال گسترده ترین بازه ی امواج صوتی است. فناوری کاملاً جدیدی برای تولید این نسل از سمعک ها به کار رفته است. این فناوری تحولی نوین در سمعک سازی ایجاد کرده است.

منبع : لنز گوش چیست ؟

روش تمیز کردن جرم گوش

تا به حال حس کرده اید که گوشهایتان کیپ شده است؟ اجرام اضافی درون گوش سبب میشود که نتوانید درست بشنوید.گوش پاک کن راه حل امن و مناسبی برای پاک کردن اجرام داخل گوش نیست ؛ در این بخش از  به مواردی می پردازیم که چگونه گوش خود را تمیز کنید و اگر نتوانستید به پزشک مراجعه کنید. 
علائم جرم گوش:
اجرام کثیفی که باعث تولید باکتری میشود، توسط خود بدن تولید میشود که معمولا هر دو گوش از این قضیه مستثنی نیستند. بسیاری از مردم هرگز گوشهایشان را تمیز نمیکنند، که این امر بر روی شنوایی آنان تاثیر می گذارد و باعث گرفتگی و کیپ شدن گوش می شود.

اگر دچار این مورد شدید باید علائم زیر را داشته باشید:

اگر احساس کنید گوشهایتان پر شده یا صدای زنگ از گوشتان بشنوید، ممکن است در این حالت اجرام اضافی در گوشتان جمع شده باشد.

افراد مسن و دیابتی ها، در معرض خطر بیشتری هستند، که در این صورت پرده گوش آنان روند حذف این اجرام را مشکل می سازد.

بهترین کارها برای درمان جرم گوش:
بهترین راه برای رفع اجرام گوش رفتن پیش پزشک است.در این حین پزشک با وسایل خاص خود نظیر سرم شست و شوی گوش، گوش شما را شست و شو داده و اجرام را خارج می کند.

اگر می خواهید این کار را در خانه انجام دهید، پس به روش زیر عمل کنید: 

از یک پنبه به جای گوش پاک کن استفاده کنید، زیرا گوش پاک کن اجرام را به سمت پرده گوش نزدیک کرده و به گوش آسیب می زند یا با پارچه ای گرم شست و شو دهید. 

جرم گوش و نرم کننده جرم گوش:
قطره هایی در داروخانه ها موجود است که سبب نرم شدن اجرام می شود.این قطره شامل روغن معدنی، روغن بچه، گلیسیرین، پروکسید، آب اکسیژنه و نمک طعام است.

چند قطره از آن را درون گوشتان بریزید و سپس گوش خود را خشک کنید. دستورالعمل روی قطره را بخوانید و اگر علائم ادامه داشت با پزشک خود تماس بگیرید.

گرفتگی گوش و شست و شو با محلول :
در این روش شما به آرامی محلول آب یا نمک را درون گوش خود میریزید، این کار موثر است.اگر قبل آن 15 تا 30 دقیقه از نرم کننده جرم گوش استفاده کنید، بهتر است که گوش خود را با آب گرم بشویید تا به دمای بدن برسد .

همچنین می توانید از پزشکتان بخواهید که این کار را در مطبش انجام دهد. خارج از گوش خود را با پارچه ای تمیز پاک کنید. اگر از گوش پاک کن استفاده کنید آن را به پرده گوش خود نزدیک نکنید، بهتر است از نرم کننده برای این کار استفاده کنید.

جرم گوش و کارهایی که باید از آن اجتناب شود:
مردم معمولا گوش خود را تمیز نمی کنند، در این صورت اگر برای تمیز کردن آن از گوش پاک کن و سایر وسایل استفاده کنند، فقط اجرام را به سمت پرده گوش می برند که باعث کیپ شدن آن می شود.

قانون اکثر دکترها این است که چیزی کوچکتر از آرنج خود را داخل گوش خود نکنید، یعنی اینکه اشیای تیز و کوچک به گوشتان صدمه می زند. 

سعی نکنید آن را با انگشت دست تمیز کنید، اگر که دیابت دارید چون سیستم ایمنی بدنتان ضعیف شده و ممکن است که باعث آسیب رساندن به گوش شود و آن را سوراخ کند.  برخی شمع را درون گوش خود می کنند تا حرارت آن اجرام را بسوزاند و به خود جذب کند، اما این کار به گوش آسیب می زند.

عوارض درمان نشدن جرم گوش :
اگر شما سریعا خود را درمان نکنید، علائم بدتر می شود.اجرام گوش زیاد شده و شنوایی کمتر می شود. حتی ممکن است بقدری گوش را جرم بگیرد ، که تشخیص پزشک برای ریشه یابی سایر مسائل مربوطه سخت می شود. 

برای گرفتگی گوش چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم:
-احساس پری گوش

- کاهش شنوایی

-حتی ممکن است منجر به مشکلات پزشکی دیگر نظیر عفونت شود.

علائم عفونت گوش در بزرگسالان شامل موارد زیر است:

-درد در میانه ی گوش و مشکل شنیداری 

-علائم عفونت گوش سریعا توسعه می یابد اگر به درد گوش خود توجه نکنید و آن را درمان نکنید، برای تشخیص بهتر است با راهکار پزشکی به یک متخصص مراجعه کنید.

اگر بیش از یکبار در سال این مشکل را دارید یا علائم دیگری نیز دارید، به پزشک خود بگویید تا هر 6 تا 12 ماه پاکسازی حرفه ای گوش را برایتان انجام دهد.

پارگی پرده گوش و علت های آن

پارگی پرده گوش شامل یک پارگی یا سوراخ کوچک تا بزرگ بر روی پرده گوش است.  این غشا وظیفه رساندن امواج صوتی به گوش داخلی را برعهده دارد که در نهایت بعد از یک سری تغییرات در گوش داخلی ما صدا را می‌شنویم.
گاهی پرده گوش یا همان غشای نازک آسیب می‌بیند یا پاره و سوراخ می‌شود. بنابراین انتقال امواج صوتی با مشکل مواجه می‌شود. همچنین در موارد نادر فرد دچار کم‌شنوایی دائمی می‌شود.

پارگی پرده گوش می‌تواند یکی از بدترین اتفاقات زندگی هر فرد باشد

علت پارگی پرده گوش
عفونت

عفونت‌های گوش، سبب پارگی پرده گوش می‌شوند. به ویژه در کودکان طی عفونت گوش، مایعات در پشت پرده گوش قرار می‌گیرند. فشار ناشی از رسوب مواد سیال می‌تواند باعث پارگی یا آسیب غشای نازک شوند.

تغییرات فشار

برخی فعالیت‌ها می‌تواند تغییرات فشار را در گوش ایجاد کند و منجر به پارگی یا سوراخ شدن پرده گوش شوند. این حالت به عنوان Barotrauma (آسیب فیزیکی ناشی از تغییرات فشار محیط اطراف روی فضاهای هوایی موجود در حفره‌های بدن انسان) شناخته شده است.

باروتروما زمانی رخ می‌دهد که فشار خارج از گوش به طور قابل توجهی از فشار داخل گوش بیشتر باشد و اختلاف فشار زیادی بین خارج و داخل گوش به وجود بیاید.

از جمله فعالیت‌هایی که می‌تواند باعث بروز باروتروما شود عبارت‌اند از:

غواصی
پرواز در هواپیما
رانندگی در ارتفاع زیاد
امواج حاصل از شوک الکتریسیته
آسیب یا تروما

هر آسیب به گوش یا ضربه و آسیبی که به سمت سر باشد؛ می‌تواند باعث پارگی پرده گوش شود. وارد کردن گوش پاک‌کن یا اشیایی مثل مداد، کلید و … به گوش گاهی ممکن است موجب آسیب به پرده گوش شود. این موضوع علاوه بر خطر پاره شدن پرده گوش، خطر ایجاد انواع عفونت‌های گوش را نیز برای فرد به دنبال دارد؛ بنابراین از انجام چنین رفتارهای پرخطری جدا بپرهیزید.

علائم پارگی پرده گوش
درد از علائم اصلی پارگی پرده گوش است. در برخی موارد این درد ممکن است شدید باشد. همچنین ممکن است در طول روز درد همچنان ادامه‌دار شود و یا افزایش یا کاهش داشته باشد.

معمولا هنگامی که درد از بین می‌رود، گوش شروع به تخلیه می‌کند. در نقطه‌ای که پرده گوش پاره شده است؛ آب مروارید، خونریزی و یا مایع پر شده ممکن است از گوش آسیب‌دیده تخلیه شود.

پارگی ناشی از عفونت گوش میانی معمولا باعث خونریزی می‌شود. این عفونت‌های گوش بیشتر در کودکان، افراد مبتلا به سرماخوردگی یا آنفولانزا و در مناطقی با کیفیت هوای پایین رخ می‌دهد.